မခ်စ္တတ္တဲ့ ႏွလုံးသားဟာ
နင္နဲ့ေတြ့မွ ဗေလာင္းဆန္ခဲ့တယ္
ခံစားခ်က္မဲ့တဲ့ အၿပဳံးကုိ
မုိနာလီဇာရွဳံးေအာင္ သုံးႏိုင္တဲ့....နင့္ကုိလည္း
ငါ..ခ်ီးက်ဴးပါတယ္........
အေရာင္ရင့္တဲ့ ပန္းရုိင္းရဲ့
ကပုိကယုိ အလွမွာ
ဘ၀နဲ့ရင္းၿပီးေငးေမာခဲ့တဲ့ ငါ.......
မီးကြင္းတဲ့ပန္းခင္းကိုမွ ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္တဲ့ ငါ......
ေၿမာက္ၿပန္ေလ အေ၀ွ့မွာ ေႀကြခဲ့တဲ့
အသည္းတပြင့္ကုိလည္း ႏွေၿမာတသစြာပဲ
ငါ........လ်စ္လ်ဴရွဳခဲ့ရတယ္....
ခံစားခ်က္ရုိးၿပတ္ေတာထဲ ငါ ၿဖတ္အေလွ်ာက္
ေတာေၿခာက္သံလည္း မႀကားရဘူး........
ရြက္ေႀကြသံလည္း မႀကားရဘူး.......
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ .........
ႏွလုံးသားဟာ အလြမ္းေတြတေပြ့တပုိက္နဲ့
ပန္းရုိင္းရဲ့ အလွအပ မွာ
ေပ်ာ္..........
၀င္...........
ေန..........
ေလ........
ရဲ့............
No comments:
Post a Comment