အားတင္းရင္းနဲ႔

အားတင္းရင္းနဲ႕.......

သုညေတြကစခဲ႕ရတဲ႕ ဘ၀



ခဏတာေတြမ်ားလာေတာ႕လည္း



ေဖ်ာ႕ေတာ႕ေတာ႕ အေရာင္မွိန္ ျခင္းေတြဟာ



သိမ္ဖ်င္းမွဳေတြနဲ႕ မတူတကြ



မေလာက္ မငွ ေနရာယူလို႕လာၾကတယ္



ကံမ်က္စိလည္ျခင္းတဲ႕



ပယ္ကြင္း ျပီးသြားေရာ႕ လား



တစ္က်ပ္တန္သာသာရွိတဲ႕



ငါ႕ မနက္ဖန္ေတြဟာ



ေလဟာနယ္ထဲကမီးဇာတစ္ခုလို



စိတ္ရွိတိုင္း ေလာင္ကၽြမ္းခြင္႕ မရခဲ႕ပါဘူး



အားတင္းရင္းနဲ႕ ......



ဒါဘ၀ပဲ



တစ္ခါတစ္ေလ



ေလေျပေလညင္းေတြရွိသလို



တစ္ခါတစ္ေလ



မုန္တိုင္းေတြလည္းထန္မွာေပါ႔



လဲက်သြားရင္ျပန္ထရမယ္



စိတ္ညစ္ရတဲ႕ အခါၾကံဳသလို



ေပ်ာ္ရႊင္ရတာေတြလည္းရွိပါတယ္



ငုိေၾကြးရတာေတြနဲ႕ အတူ



ရယ္ေမာျခင္းေတြလညး္ရွိပါရဲ႕



ႏွိမ္႕ ခ်ည္ျမင္႕ ခ်ည္



လင္းလိုက္ေမွာင္လိုက္



အားတင္းရင္းနဲ႕ .......



ဘာျဖစ္လဲ??



တခ်ိဳ႕ အရာေတြ ဟာ



ဆန္႕က်င္ ဘက္ဆိုးက်ိဳးေတြေၾကာင္႕



ဂုဏ္သတၱိေတြ တန္ဘိုးေတြျမင္႕လာၾကတာ



ေမွာင္မိွဳက္ျခင္းေတြသာ မရွိခဲ႕ ရင္



အလင္းေရာင္ဟာ



ဒီေလာက္တန္ဘိုးရွိမယ္ မထင္ဘူး



၀မ္းနည္းမွဳေတြေၾကာင္႕သာ



ငါတို႕ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်ိန္ေတြ ဟာ



အရသာရွိရွိနဲ႕ခ်ိဳျမိန္နိုင္တာ



က်ရွံဳးမွဳေတြၾကားကမွ



တန္ဘိုးအရွိဆံုး ေအာင္ျမင္မွဳကို



ထုဆစ္ လုယူရ မွာေပါ႔



ပစၥဳပန္ ရဲ႕ ခက္ခဲတဲ႕ အခ်ိန္ေတြဟာ



အနာဂတ္ရဲ႕႕ ၀မ္းနည္းဖြယ္ ပံုျပင္ေကာင္းေလးေတြပါ.....

အသည္းကြဲကဗ်ာ

ငါငိုေနမယ္....
နင့္ကိုလြမ္းလို့ေတာ့မဟုတ္ဘူး
နင့္ကိုပံုေပးခဲ့မိတဲ့
ငါ့အခ်စ္ေတြနွေျမာလို့ပါ။
ငါလြမ္းေနမယ္
နင့္ကိုတမ္းတေနတာေတာ့မဟုတ္ဘူး
နင့္ေႀကာင့္အသက္၀င္ခဲ့တဲ့
ငါ့ရင္ခုန္သံေတြအတြက္ပါ။
ငါ၀မ္းနည္းေနတယ္.........
နင္ငါ့ကိုထားခဲ့လို့ေတာ့မဟုတ္ဘူး
မိန္းမတစ္ေယာက္ဆီမွာဆံုးရွဳံးခဲ့တဲ့
ငါ့မာနေတြကိုသတိရလို့ပါ။
ငါေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္..........
နင္ျပန္လာမယ့္အခ်ိန္ကိုေတာ့မဟုတ္ဘူး
ငါသိပ္ခ်စ္ခဲ့တဲ့နင့္ကို
ငါလံုး၀ေမ့နိုင္မယ့္အခ်ိန္ကိုပါ.............။
 

keyboard နဲ႔မိတ္ဆက္ျခင္း

keyboart နဲ႔မိတ္ဆက္ျခင္း

online မွာဆံု
ခ်ိန္ကုန္ရင္ခြဲခြာ
မစာနာတဲ႕ သန္းေခါင္ခ်ိန္ေတြကို
တရားမဲ႕စြာနဲ႕
သုတ္သင္ ပစ္ခ်င္တယ္
မင္းနဲ႕သာခ်က္ေနရရင္ေလ
ပါ၀ါေတြတက္
ခါးေတြမ်က္တာေတာင္
မင္းတစ္ေယာက္
onlineမွာရွိေနရင္
အရာအားလံုးကိုေမ႕ေနခဲ႕သူပါ
အငတ္ငတ္ အျပတ္ျပတ္နဲက
မလပ္တန္းျမည္ေနတဲ႕
ငါ႕ဗုိက္ကို
ေရတစ္ခြက္နဲ႕ ႏွစ္သိမ္႕ရင္း
မင္းနာမည္ေဘးက
မီးေလးစိမ္းတိုင္း
ငါ႕လက္ေတြကို
keyboard နဲ႕မိတ္ဆက္ေနဦးမွာပါ





ဘိုင္
အခ်စ္အၾကာင္း
ကဗ်ာတစ္ေၾကာင္း
စာတစ္ေၾကာင္းေတာင္
မေရးတတ္တဲ႕ငါ
သူမ်ားေတြသံုးတဲ႕
ကားေတြဖုန္းေတြလဲ
မရွိဘူးေလ
အခ်စ္မရွိရင္
အသက္မရွင္နိုင္တဲ႕ ငါဟာ....
မင္းထားခဲ႕ျပီးကတည္းက
အသက္ရွူသင္ ခဲ႕ျပီးပါျပီ
ခ်စ္သူ
ထားခဲ႕လိုက္ေပါ႔
လမ္းခြဲတာ ၀မ္းနည္းစရာမွမဟုတ္တာ
ငါ႕အသည္းကြဲရင္
ဆားသိပ္လို္က္မယ္
မခ်စ္ေတာ႕ဘူးဆိုမွေတာ႕
1500ကို 3000ေပးလဲ
လွည္႕မၾကည္႕ဘူး
ျပီးေတာ႕
အခ်စ္ဆိုတာ constantလည္း မဟုတ္ဘူးေလ
one goes
two come
three ဘာညာဘာညာေပါ႔
ငါ ...
အသက္ထက္ဆံုးခ်စ္ရတဲ႕မင္းအတြက္
တသက္လံုးစာေျပာလိုက္မယ္
ဘိုင္...........





အခ်စ္

မေခၚဘဲေရာက္လာတဲ႕ ဧည္႕သည္
ငါ႕အသည္းႏွလံုးကိုေတာင္
ခလုတ္တိုက္သြားေသး
အထူးတဆန္း မွတ္လို႕
ထၾကည္႕မိတယ္
ထူးထူးဆန္းဆန္းစကားလံုးေတြသံုးျပီး
ေျပာသြားေသးတယ္
သူ႕ကိုသူ အခ်စ္တဲ႕....

မွန္တာေျပာရင္

ဒီေန႕ကၽြန္ေတာ္ အေခြၾကည္႕ေနတုန္း အေမက စာအုပ္ကိုင္၀င္လာၿပီးေျပာတယ္ ‘‘ငါ႕ကို
ဒီစကားေလးေတြရဲ႕ အဓိပၸါယ္ ေျပာျပေပးစမ္းပါ။’’
အေမ။ ။ ဒီ ‘‘i don’t know’’ ဆိုတာဘာအဓိပၸါယ္လဲ။
ကၽြန္ေတာ္။ ။ ‘‘ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။’’
အေမ။ ။ နင္႕ကို တကၠသိုလ္ထားတာ ၃၊ ၄ ႏွစ္ရွိေနၿပီ။ နင္ ဘာျဖစ္လို႕ ဘာမွကို
မသိရတာလဲ။
ကၽြန္ေတာ္။ ။ မဟုတ္ဘူး။ ‘‘ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး’’ ပါဆို။
အေမ။ ။ ဒါေတာင္ ၀န္မခံခ်င္ဘူး ！！！$@％!#$^&％#$％@$％@#$％!^％^!^％$
^#&..
(တခ်ီေဆာ္လိုက္တယ္…)
အေမ။ ။နင္ ငါ႕ကို ဒါ ထပ္ၿပီးေျပာျပစမ္း။ ‘‘i know’’ ဆိုတာ ဘာအဓိပၸါယ္လဲ။ နင္
သိတယ္မဟုတ္လား။ ေျပာျပစမ္း။
ကြန္ေတာ္။ ။ဟုတ္ကဲ႕။ ‘‘ကၽြန္ေတာ္သိတယ္။’’
အေမ။ ။ သိရင္ျမန္ျမန္ေျပာေလ။
ကၽြန္ေတာ္။ ။ ‘‘ကြန္ေတာ္သိတယ္’’ ဆိုေနမွ။
အေမ။ ။ နင္ျပႆနာရွာေနတာလား။ ေစာေစာက အတီးခံရတာ နည္းတယ္ေပါ႕၊ ဟုတ္လား။
ကၽြန္ေတာ္။ ။‘‘ကြန္ေတာ္သိပါတယ္’’ ဆိုေန။
အေမ။ ။သိရင္ေျပာေလ။ မတတ္တာကို တတ္ခ်င္ေယာင္ မေဆာင္နဲ႕။
&*$％^@$#!％$@^％#*$^^^##$％
(တခ်ီထပ္ေဆာ္ပေလာ္တီးလိုက္တယ္..
.)အေမ။ ။နင္သတိၾကပ္ၾကပ္ထားေနာ္။ ပိုက္ဆံေတြ ဒီေလာက္အကုန္ခံၿပီး တကၠသိုလ္ပို႕တာ၊
ၾကည္႕ပါဦး
အခုဘာဆိုဘာမွ မသိဘူး။ ဒီေလာက္ နည္းနည္းေလး တတ္တာနဲ႕ မေအကို ဟိတ္ဟန္
လုပ္ခ်င္တယ္ေပါ႕။ နင္႕ကို ေနာက္ဆုံးတစ္ခုထပ္ေမးမယ္။ ငါ႕ကို ေကာင္းေကာင္း
ရွင္းျပ။
မေျပာႏိုင္လို႕ကေတာ႕ နင္႕ကို ထပ္ေဆာ္မယ္။ ငါ႕ကို ဒါဘာသာျပန္ျပစမ္း။ ‘‘i know,
but i don’t
want to tell you’’ ဆိုတာ ဘာအဓိပၸါယ္လဲ။
ကၽြန္ေတာ္ မူးလဲသြားတယ္။ ေခါင္းအုန္းယူၿပီး ကိုယ္႕ေခါင္းကို အခ်က္ ၃၀ ရုိက္တယ။္
နံရံကို ေခါင္းနဲ႕ အခ်က္ ၄၀ ေျပးေဆာင္႕တယ္။ ကိုယ္႕ပါးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ အခ်က္
၅၀ ေလာက္ အျပန္အလွန္ရုိက္တယ္။ ေျခေထာက္နဲ႕ စားပြဲေစာင္းကို အခ်က္ ၆၀ ကန္တယ္။
ေသြးေတြအသားေတြ ထူပူလာေတာ႕ အေမ႕ကို ေမးလိုက္တယ္။ ကဲ ေက်နပ္ပလား။ အဲဒီလဲက်ေရာ
သူက ထပ္ေမးျပန္တယ္။ ‘‘သားရယ္၊ i’m very annoyant, don’t trouble me ဆိုတာ
ဘာအဓိပၸါယ္လဲကြယ္။’’
ကၽြန္ေတာ္။ ။‘‘ကၽြန္ေတာ္ ေဒါသထြက္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႕ကို လာမ႐ႈပ္နဲ႕။’’
အေမ။ ။‘‘အရိုက္ခံခ်င္တယ္ေပါ႕။ မေအကို ဒီလို ေျပာရလားဟဲ႕’’ (အဲဒါနဲ႕
ထပ္အေဆာ္ခံလိုက္ရတယ္။)
အေမ။ ။ ‘‘i hear nothing, repeat ဆိုတာ ဘာအဓိပၸါယ္လဲ’’။
ကၽြန္ေတာ္။ ။ ‘‘ကၽြန္ေတာ္ဘာမွမၾကားရဘူး။ ျပန္ေျပာ။’’
အေမ။ ။ ‘‘i hear nothing, repeat.’’
ကၽြန္ေတာ္။ ။ ‘‘ကၽြန္ေတာ္ဘာမွမၾကားရဘူး။ ျပန္ေျပာ။’’
(ေနာက္ဆံုး ထပ္အေဆာ္ခံရျပန္ေရာ။)
အေမ။ ။ ‘‘what do you say ဆိုတာကိုေရာ ဘယ္လို ရွင္းျပလို႕ရလဲ။’’
ကၽြန္ေတာ္။ ။ ‘‘ဘာေျပာတာလဲ’’ (တခါထပ္ အေဆာ္ခံရျပန္တယ္။)
အေမ။ ။ ‘‘look up in the dictionary ဆိုတာ ဘာအဓိပၸါယ္လဲ။’’
ကၽြန္ေတာ္။ ။ ‘‘အဘိဓါန္မွာရွာ။’’
အေမ။ ။‘‘အဘိဓါန္မွာ ရွာတတ္မွေတာ႕ ငါကနင္႕ကို ဘာျဖစ္လို႕ေမးေနေတာ႕မွာလဲ။’’
(ထပ္အေဆာ္ခံရ.)
အေမ။ ။ ‘‘you had better asked somebody ဆိုတာကိုေရာ ဘယ္လို ဘာသာျပန္မလဲ။’’
ကၽြန္ေတာ္။ ။‘‘တျခားလူကို ေမးတာပိုေကာင္းမယ္။’’
အေမ။ ။ ‘‘နင္က ငါ႕သားဟဲ႕။ ငါ တျခားလူေမးၿပီး ဘာလုပ္ရမွာလဲ။
အရိုက္ခံခ်င္ေနျပန္ၿပီ။’’
ကၽြန္ေတာ္။ ။ ‘‘အမေလး၊ ဘုရားသခင္ ကယ္ေတာ္မူပါ။’’
အေမ။ ။ ‘‘မေအကို ျပႆနာရွာတဲ႕ေကာင္ ဘုရားသခင္လဲ နင္႕ကို မကယ္ႏိုင္ဘူး။’’
(ထပ္ေဆာ္ခံရ…)
အေမ။ ။‘‘ငါထပ္ေမးမယ္။ use your head, then think it over ဆိုတာေရာ
ဘာအဓိပၸါယ္လဲ။’’
ကၽြန္ေတာ္။ ။ ‘‘ေခါင္းေလးဘာေလးသံုး။ ၿပီးရင္ ေသခ်ာထပ္စဥ္းစား။’’
အေမ။ ။ ‘‘အေကာင္စုတ္၊ ငါ႕ကိုမ်ား ျပန္ေျပာရတယ္လို႕..’’ (တဆက္ထဲ
လက္ပါေတာ႕မယ္႕ဟန္ျပင္…)
ကၽြန္ေတာ္။ ။ ‘‘ေလာကမွာ အေမသာ အေကာင္းဆံုးဆိုတဲ႕ အဓိပၸါယ္ပါ။’’
(အျမန္ေျဖလိုက္ရတယ္။)
အေမ။ ။‘‘အင္း၊ ဒါမွ ဟုတ္တုတ္တုတ္ရွိေသးတယ္။ ခဏေနက်ရင္ အေမစားစရာေကာင္းေကာင္းေလး
လုပ္ေပးမယ္။ မနက္ျဖန္က်မွ ထပ္ေမးေတာ႕မယ္။’’ :P

အရိပ္စစ္

မၿပီးဆံုးေသးတဲ.
အနာဂါတ္ေတြအတြက္
ခရီးဆက္လို႔ ခ်ီတက္
ကံမေကာင္းခဲ့တဲ့ ငါတို့ဘ၀ေတြ
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ
ၿငိမ္းခ်မ္းၾကရပါ့မလဲ  ။
ရာသီဥတုကမမွန္
ကုန္ေစ်းႏႈန္းကေခါင္ခိုက္
အလုပ္အကိုင္ကရွားပါးနဲ.
(-ာ)ၿဖစ္သြားၾကရတဲ့နွမေတြလဲ
မ်ားလွေပါ့... ။
မိအို  ဖအိုတို႔အတြက္
ကုသရမယ့္ ေဆးစရိတ္
ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်
တိုးတက္လာတဲ့ ကုန္ေစ်းႏႈန္း
အရင္းရွင္တို.ရဲ.
နွိပ္ကြပ္ထားတဲ.
မၿဖစ္ညစ္က်ယ္ လုပ္အားခနဲ.
စားလို႔မေလာက္ ေဆးဖိုးေပ်ာက္နဲ.
ရရာ လြယ္ရာ ေမ်ာ ပါသြားခဲ့ၾကရတဲ.
ဘ၀ နဲ.ရင္းခဲ့ရသူ  နွမငယ္မ်ားလည္း
မ်ားလွေပါ့... ။
ဒါေတြကို ေစ့ေစ့ေတြးေတာ
ငါတို႔ရဲ႕ အိမ္ေခါင္
ပိုးစားလို႔ ၿခကိုက္
အမိုးမလံုတဲ့ အိမ္
အေဖ မဟုတ္တဲ.
ပေထြးရိပ္က ငါတို႔ရဲ.ဘ၀ေတြ
အေဖ အရိပ္စစ္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို လူမ်ိဳးေအာက္မွာ
ဘယ္ေတာ႔မ်ားမွ ခိုနားရပါ့မလဲ...။ ။
                          ေရးသူ
                                        ကိုမ်ိဳးခ်စ္ ။  ။ ၂၁.၁၂.၁၁

ေမေမအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ အခ်ိန္မ်ား

“ခလြမ္း… ခလြမ္း”
ပုဂံကြဲသံမ်ားႏွင္႕ အတူအိပ္ယာေပၚမွာေရေတြႏွင္႕ မာမီးေခါက္ဆြဲဖတ္မ်ားျပန္႕က်ဲသြား၏ အလုပ္ကျပန္လာေသာေဖေဖသည္တေနကုန္ေမာပန္းရင္း ပင္ပင္ပန္းပန္းျဖစ္ခဲ႕ရာမွ အိပ္ယာေပၚတြင္ပစ္လွဲအိပ္လိုက္ရာ ခုတင္ေပၚတြင္ကၽြန္ေတာ္တင္ထားေသာေခါက္ဆြဲျပဳတ္ပန္းကန္ေပၚဖိအိပ္မိလုိက္သည္
“အာ….ဒီေကာင္ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးတဲ႕ေကာင္ပဲ
ျမင္႕ေဇာ္ဦး..ျမင္႕ေဇာ္ဦး”
နားစည္မ်ားပင္ေပါက္ကြဲေလာက္ေသာ ေဖ႕ေဖ႕ေဒါသသံ ၾကီးေၾကာင္႕ ကၽြန္ေတာ္သည္တခါးၾကားတြင္ပုန္းေနမိ၏ ေနာ္ကဆံုးေတာ႕ၾကိမ္လံုးၾကီးကိုင္ျပီးလိုက္ရွာေနေသာေဖေဖသည္ကၽြန္ေတာ႕ကိုေတြ႕သြားခဲ႕ေတာ႕ရာ
“လာခဲ႕စမ္းမင္းေတာ႕  ပင္ပန္းရတဲ႕ထဲ ေဆာ႕စရာမရွိေဆာ႕စရာရွာ အိပ္ယာေပၚမွတက္ေဆာ႕ရသလားကြ”
“ဖုန္း…ဖုန္း…ဖုန္း”ေဒါသၾကီးၾကီးနဲ႕ ရုိက္နက္လိုက္ေသာ ေဖ႕ေဖ႕ၾကိမ္ဒဏ္ေတြက  ကၽြန္ေတာ႕တစ္သက္ မေမ႕နိုင္စရာေတြပါ  အရမ္းနာက်င္ေပမဲ႕ အသံထြက္ျပီမငိုခဲ႕မိဘူး
“ေျပာစမ္း မင္းဒီအိပ္ယာေပၚမွတက္ေဆာ႕ရသလား
ေဟ႕ေကာင္ငါေမးေနတယ္ေလ  တယ္…ငါလုပ္လုိက္ရေသေတာ႕မယ္ ေျပာစမ္း”
မ်က္ရည္မ်ားေတြေတြစီးက်ရင္း….
“အဟင္႕…ဟင္႕  သား…သား ေဆာ႕ကစားထားတာမဟုတ္ပါဘူးေဖေဖ  သားအတြက္ေဖေဖခ်က္ေပးထားတဲ႕ မေန႕ညေနကထမင္းၾကမ္းေတြက သိုးသြားလို႕    အဲဒါ  ဟိုဘက္အိမ္က ေဒၚတုတ္ဆီက ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္ေတာင္းျပီးျပဳတ္စားထားတာပါ   ဟင္႕…အဲဒါေဖေဖေရာဆာေနမွာစိုးလို႕ေဖေဖ႕ကိုေရာစားေစခ်င္လို႕ ေဖေဖ႕ဖို႕စာသားခ်န္ထားတာပါ “
ေဒါသမီးမ်ားျငိမ္းသြားျပီးကရုဏာသက္တဲ႕ေဖ႕ေဖ႕မ်က္လံုးအစံု ၊ အရည္ေတြလက္လာခ႕ဲေပမဲ႕ ကၽြန္ေတာ႕ကိုမေတြ႕ေစခ်င္သည္႕အတြက္တျခားဘက္ကိုလွည္႕သြားတာေတြ႕လိုက္တယ္
ကေလးအေတြ႕နဲ႕ဆိုေတာ႕ေဖေဖ႕အတြက္ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေလးေအးသြားမွာစိုးလို႕  အိပ္ယာေအာက္ကုိထားခဲ႕မိတာ
“ငါ႕သားမင္း အရမ္းနာသြားလား  sorry ကြာ ေဖေဖလည္း…ေဖေဖလည္း  ရွုပ္..
ေနဦးသားေလး ေရာ ဒီမွားမင္းကိုေဖေဖေဆးလိမ္းေပးမယ္”
ေဖေဖကသာ ေမေမဆိုလည္းဟုတ္ ေဖေဖဆိုလည္းဟုတ္ခဲ႕သည္ မၾကာေသးခင္ကမွ ေမေမနဲ႕အတူတူ ေနခဲ႕ေသးတာ တစ္ေန႕ေတာ႕ေမေမအိပ္ေပ်ာ္သြားခ႕ဲတယ္ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ကိုအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ႕တာ ေဖေဖကေျပာတယ္သားေမေမကသားဆီျပန္လာခဲ႕မယ္ တဲ႕ ေဖေဖေျပာတဲ႕ေမေမျပန္လာမဲ႕တစ္ေန႕ကိုကၽြန္ေတာ္ေစာင္႕ေနမိတယ္
“ကလင္ ကလင္”
“        …     “
“ဟဲလို”
“……”
“ဟုတ္ပါတယ္ဘာကိစၥရိွလို႕လဲ မသိဘူး”
“…..”
“ေၾသာ္ဟုတ္ကဲ႕ပါ ခဏကိုင္ထားပါ”
“ဦးခ်ိဳျမင္႕ ခင္ဗ်ားနဲ႕ေတြ႕ခ်င္လို႕တဲ႕  ဖုန္းလာတယ”္
“ဟုတ္ကဲ႕”
“ဟဲလို”
“……”
“ဟုတ္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ခ်ိဳျမင္႕ပါ”
“……”
“ဟုတ္ကဲ႕ အာဒီေကာင္ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးတာပဲ ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ဆံုးမလိုက္ပါ႕မယ္ ဗ်ာ”
“ဟုတ္ကဲ႕”
ဒီတစ္ၾကိမ္လည္းကၽြန္ေတာ္ အေဆာ္ခံလိုက္ရတယ္ ျပႆနာရွာခဲ႕ျခင္းမဟုတ္ပါ ကၽြန္ေတာ္႕ေမေမကိုအိမ္ျပန္ခဲ႕ဖို႕ ေမေမ႕ကိုလြမ္းတဲ႕အေၾကာင္းေတြစာေရးရင္းစာတိုက္ကိုသြားပို႕ခဲ႕တာ ကၽြန္ေတာ႕စာေတြမွာလိပ္စာမရွိလုိ႕စာတိုက္က၀န္ထမ္းေတြက အခက္ေတြ႕ရတယ္ ေလ ဒါနဲ႕ေဖေဖကိုတိုင္လိုက္ၾကတယ္ဟုတ္ပါသည္ ။ ကၽြန္ေတာ႕စာေပၚတြင္လိပ္စာတပ္ေပးရေအာင္က ေမေမကဘယ္ကိုသြားလို႕ဘယ္မွာေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မသိခဲ႕ပါဘူး
ေဖေဖကေတာ႕ဒီအေၾကာင္းေတြကိုမသိခဲ႔ပါဘူး
“ျမင္႕ေဇာ္ဦးမင္း စာေတြယူခဲ႕စမ္း မင္းေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးတဲ႕ေကာင္ပဲ
မင္းတစ္ေယာက္နဲ႕ေတာ္ ရင္ေလးေသးတယ္ ယူခဲ႕အဲဒီစာေတြ”
ဆိုျပီးမီးရွိဳ႕လိုက္တယ္ အားလံုးေလာင္ကၽြမ္းသြားျပီးစာတစ္ေစာင္က မီးမေလာင္ဘဲက်န္ေနခဲ႕တယ္ ေဖေဖလည္းမီးပံုေဘးမွာထိုင္ေစာင္႕ရင္း က်န္ေနတဲ႕စာအိပ္တစ္အိပ္ကိုဖြင္႕ဖတ္လိုက္တယ္
 “ေမေမ …ေဖေဖေျပာေတာ႕ေမေမကအိပ္ေပ်ာ္သြားတာဆို ေမေမကလည္းအိပ္ေရးၾကီးလိုက္တာဗ်ာ သားေမေမ႕ကိုလြမ္းလွျပီေမေမရယ္  ေဖေဖကလည္း   အလုပ္ထဲမွာတင္တစ္ေနကုန္ေနတာဆိုေတာ႕ အိမ္မွာသားတစ္ေယာက္တည္းေမေမ   အိပ္ယာကနိုးျပီးအိမ္ကိုျမန္ျမန္ျပန္ခဲ႕ေတာ႕ေနာ္”
မီးပံုေဘးမွာခ်ံဳးပြဲခ်ငိုေနေသာေဖေဖ  တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေလ ေ၀ွ႕မွာ ငိုရွိုက္သံမ်ားကိုပင္ ျပတင္းေပါက္ကခိုးၾကည္႕ရင္ ကၽြန္ေတာ္ၾကားလိုက္မိေသးတယ္
ျပီးေတာ႕ေဖေဖကမ်က္ရည္ေတြသုတ္ရင္း
“သားမင္းဒီလိုေတြေလွ်ာက္မလုပ္ပါနဲ႕ကြာ    မင္းေမေမကျပန္လာမွာေပါ႔ကြာ  ဟုတ္ျပီလား မနက္က်ရင္ေဖေဖနဲ႕သားနဲ႕ ဘုရားပြဲေစ်းက အရုပ္ေတြသြားၾကည္႕ၾကမယ္ေလ” 
“ေဟး   ….   ေဖေဖတကယ္ေျပာတာေနာ္”
“တကယ္ေပါ႔ကြ   ခုေတာ႕ေစာေစာအိပ္လိုက္ေတာ႕ေနာ္သား “
“ဟုတ္   ဟုတ္ကဲ႕”
၀မး္နည္းမွဳေတြ  လြမ္းဆြတ္မွဳေတြ ၾကားကမွ   အခ်ိဳျမိန္ဆံုး  အျပံဳးေလးတစ္ခုကို ေဖေဖကကၽြန္ေတာ႕ အတြက္ ဖန္ဆင္းေပးခဲ႕တယ္ 
“ေဖေဖ သားကိုဒီ အရုပ္ေလး၀ယ္ေပးပါလား”
“ေဟ  ေအာ္ေအးေအး”
“သားတို႕ေက်ာင္းမွာဆို သားသူငယ္ခ်င္းေတြကဒီလို အရုပ္ေတြနဲ႕ ေဆာ႕ကစားၾကတယ္”
“ေအးပါကြာ ေဖေဖတို႕ၾကည္႕ၾကည္႕ၾကေသးတာေပါ႔ ဟုတ္ျပီလား”
အရုပ္လွ မလွဆိုသည္ထက္ ေဖေဖကေစ်းနုန္းကိုအရင္ၾကည္႕ ရသည္။ မွန္ပါသည္  ကၽြန္ေတာ႕တို႕လို အေျခခံလူတန္းစားေတြ အဖို႕ အရုပ္လွမလွဆိုသည္ထက္ ေစ်းနုန္းလွမလွကို အရင္ၾကည္႕ရပါသည္ ေစ်းနုန္းလွေနလွ်င္ ကိုင္ေတာင္ ၾကည္႕ခြင္႕ မရခဲ႕ၾကဘူးေလ
“ငါ႕သားမင္း အရုပ္ကမလွပါဘူးကြာ ေနာ္ကတစ္ဆိုင္ကုိေျပာင္းၾကည္႕ၾကရေအာင္ေနာ္”
“မရဘူး ေဖေဖရာသားဒီအရုပ္ပဲလိုခ်င္တယ္ “
“မလွပါဘူးငါ႕ သားရာေနာ္”
တကယ္ေတာ႕ အရုပ္ကလွပါသည္ ေစ်းနုန္းကအရမ္းျမင္႕လြန္းေနေသာေၾကာင္႕သာ  
ေဖေဖက ကၽြန္ေတာ႕ကို အတင္းဆြဲေခၚသြားသည္ဒုကၡေကာင္ဟုေခၚေသာ ကၽြန္ေတာ္က  ဆိုင္၀ေတာင္မေရာက္ေသးပါဘူး ဆိုင္ထဲျပန္ေျပး၀င္သြားျပီးကၽြန္ေတာ္ လိုခ်င္ေသာ အရုပ္ကိုေကာက္ကိုင္ကာ ေပြ႕ပိုက္ထားလိုက္ေတာ႕သည္
“သားေဖေဖေျပာထားရဲ႕သားနဲ႕
အဲလိုမယူရဘူးေလသား
ေဖေဖ႕ကိုျပန္ေပး အဲဒီ အရုပ္”
ပထမေတာ႕ေဖေဖကေခ်ာ႕ကာေျပာသည္ မရသည္႕ အဆံုး
“လြတ္လြတ္  … မလြတ္ဘူးလား
ကဲကြာ ကဲကြာ  မလြတ္ခ်င္ဦး ကဲ ..ကဲ”
ထိုျမင္ကြင္းကို အစအဆံုးျမင္ေနသည္က ကၽြန္ေတာ႕ အတန္းပိုင္ဆရာမ
“ကဲပါဦးရယ္  ဒီ အရုပ္ကို ယူပါေစ ကၽြန္မ၀ယ္ေပးလိုက္ပါမယ္”
“ေအာ္ မဟုတ္တာဆရာမရယ္ ဒီေကာင္တမင္သက္သက္ဂ်ီက်ေနတာ ကၽြန္ေတာ႕စကားလည္းနားမေထာင္ဘူး”
“ထားပါဦးရယ္ သူကကၽြန္မတပည္႕ အရင္းပါ ကဲေရာ႕ယူသြား
ျမင္႕ေဇာ္ဦး  ေနာက္ကို မဆိုးရဘူးေနာ္ ေဖေဖ႕စကားကုိလည္းနားေထာင္ရမယ္ ၾကားလား”
“ဟုတ္ကဲ႕ခ်ာမ”
အဂါၤေန႕
ေဖေဖသည္ အတန္းပိုင္ဆရာမမွ ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းမလာေၾကာင္း  အေၾကာင္းၾကားေသေၾကာင္႕ အလုပ္မွာျပန္လာသည္ ကၽြန္ေတာ႕ကို တစ္အိမ္လံုးလိုက္ရွာသည္ မေတြ႕ ေနာက္ဆံုးတြင္ အရုပ္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေရွ႕တြင္ ကၽြန္ေတာ႕ကိုေတြ႕သည္
“ရွာလိုက္ရတာသားရယ္  မင္းကို အရုပ္လည္း၀ယ္ေပးျပီးျပီေရာ
ေက်ာင္းလစ္ျပီး ဒီအရုပ္ဆိုင္ေရွ႕မွာ ဘာလာလုပ္ေနရတာ လဲကြာ”
ကၽြန္ေတာ္ဘာမွ ျပန္မေျပာခဲ႕မိဘူး
အိမ္ေရာက္ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေနတုန္း ေခါင္အံုးေအာက္က ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတဲ႕စာတစ္ေစာင္ကို ေဖေဖေတြ႕သြားခဲ႕တယ္
ဒီစာတစ္ေစာင္က ေဖေဖလို႕ေယာက်ၤားရင္႕မာၾကီးကို ဒီေလာက္ထိ သဲၾကီးမဲၾကီး ခ်ံဳးပြဲခ်ငိုလိမ္႕မယ္လိုကၽြန္ေတာ္ မထင္ခဲ႕တာ အမွန္ပါ
“ေမေမ သားေမေမနဲ႕ မေတြ႕နိုင္ေတာ႕ဘူးလား ဟင္  သားတို႕ေက်ာင္းမွာ ဒီေန႕စံုညီပြဲေတာ္ ရွိတယ္ ျပီးေတာ႕ဆရာမကေျပာတယ္ ဆုေပးပြဲေရာရွိလို႕တဲ႕ သားတို႕သမီးတို႕ရ႕ဲေဖေဖေမေမတို႕ကိုလည္း အပါေခၚခဲ႕ရမယ္တဲ႕ သားမွာအခက္ေတြ႕ေနတယ္ေမေမရယ္ ေမေမကမွသားဆီျပန္မလာေသးတာ သားေက်ာင္းကို မသြားခ်င္ဘူး အိမ္မွာေနရင္လည္းေဖေဖက စစ္လားေမးလားလုပ္ေနမွာစိုးလို႕ အရုပ္ၾကည္႕ခ်င္လို႕ေက်ာင္းလစ္တယ္ထင္ေအာင္ သား အရုပ္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေရွ႕မွာသြားရပ္ေနခဲ႕တယ္ဒီအေၾကာင္းေတြကိုေဖေဖ႕ကိုမသိေစခ်င္ခဲ႕ဘူးေမေမ  ေဖေဖသိရင္ ေမေမ႕ကိုသတိရျပီးငိုေနမွာစိုးလို႕ ေမေမရယ္ ေမေမ ဘယ္ဆီမ်ားေရာက္သြားျပီလည္း ေမေမရွိတဲ႕ေနရာကိုဒီစာေလး ေပးပိုု႕ခ်င္ခဲ႕တာ စာတိုက္ကပို႕ရင္လညး္ မရဘူးတဲ႕  ေမေမကမိုးေကာင္းကင္ၾကီးေပၚကိုေရာက္သြားတာ လားဟင္ ဟုတ္ျပီ ဒါဆိုသားမနက္မိုးလင္းရင္ ဒီစာေလးကိုမီးရွဳိ႕လိုက္မယ္ေနာ္ ဒါမွ ဒီစာေလးကို မီးခိုးျဖစ္ျပီးေမေမရွိတဲ႕မိုးေကာင္းကင္ၾကီးေပၚတက္လာလိမ္႕မယ္ ေမေမဖတ္ျဖစ္ေအာင္ဖတ္ျပီး သားဆီျပန္လာခဲ႕ေနာ္  သားေမေမ႕ကိုခ်စ္တယ္ ေမေမ”

နုတ္ဆိတ္ခြဲခြာျခင္း

ေၾသာ္……… ႏွင္းေတြေတာင္က်လာပါျပီေရာ…ညီမေလးေရ .ခြဲခြာရျခင္းဆိုတာက်န္ရစ္သူေရာခ်န္ရစ္သူကိုပါပူေလာင္ေစပါတယ္ကြယ္ မင္းရဲ႕ရယ္သံ သဲ႕သဲ႕ ေလးေတြကိုတစ္ခါတစ္ခါ ေလ အေ၀ွ႕မွာ ၾကားမိေနတုန္းပဲတကယ္ေတာ႕အတိတ္ဆိုတာကလည္းေမ႕နိုင္သူေတြအဖို႕ေတာ႕အေ၀းမွာက်န္ရစ္ေပမဲ႕မေမ႕နုိင္သူေတြအဖို႕ေတာ႕မေန႕ကလုိပါပဲ…………
“အကိုၾကီး ညီမေလးဗို္က္ဆာတယ္”
  “ေအးပါညီမေလးရယ္ အကိုၾကီးလည္းဆာတာပဲ အားတင္းထာေနာ္ ညီမေလး အကိုၾကီးတို႕  ကံေကာင္းျပီးသေဘာေကာင္းတဲ႕ မုန္႕ဆိုင္နဲ႕ေတြ႕ရင္စားရမွာေပါ႔ကြာ”
“မရဘူးကြာ မရဘူး ဆာတယ္ ဆာတယ္ အီး…..ဟီးးးဟီးးး”
“မငိုပါနဲ႕ညီမေလးရယ္ေနာ္တိတ္တိတ္”
တစ္ေယာက္လက္ကိုတစ္ေယာက္တင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္ရင္းနဲ႕ျဖတ္သန္းရတဲ႕စကၠန္႕ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေမာင္ႏွမ အတြက္ေတာ႕ခါးသီးလြန္းလွပါတယ္..ေဖေဖနဲ႕ေမေမ သားတို႕ကို စိတ္ခ်လက္ခ်နဲ႕ထားသြားျပီ ဒီကမၻာၾကီးထဲကထြက္ခြာသြားတာကိုက ေစာလြန္းပါတယ္ဗ်ာ ေတြ႕သမွ်လမ္းမၾကီးေတြေပၚေျခဦးတဲ႕ရာေလွ်ာက္သြားရင္းနဲ႕တစ္ေန၀င္တစ္ေနထြက္ခဲ႕ရတဲ႕ေန႕ေတြ တစ္ခါတစ္ခါရွင္သန္ျခင္း ဆိုိတဲ႕ အဓိပာယ္ကိုေတာင္ ရြံရွာမိတယ္
“ညီမေလး  …. အကိုၾကီးေနာက္ကေနျပီးမငိုပဲတိတ္တိတ္ေလးလိုက္ခဲ႕ေနာ္”
“အန္တီ အန္တီ    ခဏေလးေနပါဦးဗ်”
“ဘာတုန္းအေၾကာ္၀ယ္မလို႕လား”
“ဟိုေလ .ဟို…ကၽြန္ေတာ႕ညီမေလးဗိုက္အရမ္းဆာေနလို႕ အေၾကာ္ေလးနဲနဲေလာက္ေကၽြးပါလား ဗ်ာ”
“တကယ္တဲေတာ္  ေစ်ဦးမေပါက္လို႕စိတ္ညစ္ရတဲ႕ထဲသူေတာင္းစားေမာင္ႏွမနဲ႕မွလာေတြ႕ေနေသးတယ္”
“အန္တီ!!ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို သူေတာင္းစားလို႕မေျပာပါနဲ႕ ပိုက္ဆံတကယ္မရွိလို႕ အလကားေတာင္းတာပါ ပိုက္ဆံသာရွိလို႕ကေတာ႕ဘယ္ေလာက္တန္တန္ကၽြန္ေတာ႕ညီမေလးကို ၀ယ္ေကၽြးတယ္”
“ေအာင္မာေအာင္မာ  သူေတာင္းစားကမ်ားရာရာစစေတြလာေျပာေနေသးတယ္ ဟဲ႕ဒီမွာ ကေလကေခ်ရဲ႕ နင္႕ဟာနဲ႕နင္ဘာလို႕ေတာင္းေတာင္း ေတာင္းမွေတာ႕သူေတာင္းစားေပါ႔ဟဲ က်က္သေရကို မရွိဘူး မေကၽြးဘူး လာတ္ ပိတ္တယ္ ရွဳပ္ကိုရွဳပ္တယ္”
“မေကၽြးရင္မစားဘူးေပါ႔ဗ်ာ”
“မဟုတ္ဘူး  အကိုၾကီး စားမယ္ဆို ညီမေလးဗိုက္ဆာတယ္”
“ေရွ႕နားမွစားရေအာင္ညီမေလးရာ သြားရေအာင္ေနာ္ “
“မရဘူးကြာ  ဟီး   ဟီးးးး”
မ်က္ရည္ေလးေတြကူသုတ္ေပးရံုကလြဲလို႕ ကၽြန္ေတာ္ဘာမွ မတတ္နိုင္ခဲ႕ဘူး တကယ္ဆုိရင္ပတ္၀န္းက်င္နဲ႕ ေဆြမ်ိဳးေတြကိုလည္းရက္စက္လြန္းတယ္လို႕ေျပာခ်င္တယ္ကၽြန္ေတာ႕မိဘေတြဆံုးသြားေတာ႕ အသက္ငယ္ငယ္ေလးေတြနဲ႕ဆံုးသြားတာတဲ႕ ေသြးရိုးသားရိုးမဟုတ္ဘူးတဲ႕ AIDSဆိုလားဘာဆိုလားတဲ႕ အဲဒီဟာကကူးတယ္တဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကို အ၀တ္နဲ႕မ်က္စိကိုစီးျပီး   တျခားဆီကိုပို႕ပစ္လိုက္ၾကတယ္ ေလ အိမ္ေတြ ျခံေတြ လယ္ေတြ ယာေတြကိုေတာ႕ ယူလိုက္ၾကတယ္ အဲဒါေတြကေတာ႕ေရာဂါကူးမွာ မေၾကာက္ၾကဘူးနဲ႕တူတယ္ ခုခ်ိန္ေလာက္ဆိုရင္ ဦးသူယူစနစ္နဲ႕လုယူျပီးၾကေရာ႕မယ္ ကၽြန္ေတာ႕လိုဆိုဒီကမၻာၾကီးထဲကေပ်ာက္ကြယ္သြားတာၾကာေနလွျပီ   ဒါေပမဲ႕ ညီမေလးး          ကၽြန္ေတာ႕ညီမေလး   ေလာကမွာ ကၽြန္ေတာ္အခ်စ္ဆံုးညီမေလးေလး    ေသရမွာေၾကာက္တယ္တဲ႕  ဘယ္လိုမ်ားတစ္ေယာက္တည္းထားခဲ႕ရက္မွာလဲဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္မလြဲမေသြေသရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ညီမေလးကို အရင္သတ္ျပီးမွ ပဲေသလို႕ရမယ္ ဒါေပမဲ႕ညီမေလးကိုသတ္ဖို႕   ……မ်က္ႏွာေလးညိဳတာေတြ႕ရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ေနလို႕မရေတာ႕ဘူး  
အမည္မသိတဲ႕ ဘူတာရံုေရွ႕
“အကိုၾကီး  ထမင္းကဘယ္ကရမွာလဲဟင္ ဘယ္သူကလာေပးမွာလဲ”
“စားရမွာေပါ႔ညီမေလးရယ္  အကိုၾကီးေပၚမွီျပီးညီမေလး အိပ္လိုက္ေနာ္ ညီမေလးနိုးလာလို႕ရင္ မိုးေပၚကဖိုးသၾကားမင္းၾကီးက ထမင္းဆီဆမ္းေတြကိုေရႊလင္ပန္းၾကီးနဲ႕လာေပးမွာ”
“တကယ္လား အကိုၾကီး”
“အင္းေပါ႕တကယ္ေပါ႔  အိပ္ေတာ႕ေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ႕… အာ အကိုၾကီး ဗိုက္ကဆာေတာ႕ မ်က္စိကပိတ္လို႕ရဘူး
မရဘူးကြာ အကိုၾကီးညီမေလးကို ထမင္းရွာေပး  ညီမေလးဆာတယ္ အကိုၾကီးရွာေပးကြာ ရွာေပး”
“ေအးပါကြာ ကဲဒါဆိုလည္း အကိုၾကီးထမင္းသြားရွာလိုက္ဦးမယ္ေနာ္ ဒီနားမွာေနဘယ္မွမသြားနဲ႕ၾကားလား “
“ဟုတ္  အကိုၾကီး ျမန္ျမန္ျပန္ခဲ႕ေနာ္”
“ေအးေအး ညီမေလး ျမန္ျမန္ျပန္ခဲ႕မယ”္
ကံဆိုျခင္းေတြဆိုတာ တစ္ခုတည္းမလာတတ္ဘူးတဲ႕ အစုလိုက္အပံုလိုက္လာတတ္တယ္တယ္ ေမေမေျပာဖူးတဲ႕စကားက သိပ္မွန္တယ္ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ညီမေလးနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ခြဲရမယ္ဆိုတာေတြးေတာင္မေတြးမိခဲ႕ဘူး ေစ်းထဲ ကသရက္သီး တစ္ပိုင္းပုတ္ေတြေတာင္းျပီးေျပးလာခဲ႕တာ ညီမေလးကေနရာမွာ မရွိေတာ႕ဘူး
“ညီမေလး  ပုန္းမေနနဲ႕ ထြက္ခဲ႕ေတာ႕ အကိုၾကီးျပန္လာျပီ  ညီမေလး”
  မေတြ႕ဘူး ေနရာ အႏွံ႕လိုက္ရွာတယ္ မေတြ႕ဘူး
“အကိုၾကီးညီမေလးေၾကာက္တယ္ ညီမေလးဆီလာခဲ႕”
အသံၾကားရာလိုက္ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕အရွိန္နဲနဲ ျမန္ေနတဲ႕ရထားတစ္စင္းေပၚက ကၽြန္ေတာ႕ညီမေလးလက္ကေလးျပလို႕
“ညီမေလး ကိုင္ထားေနာ္ မေၾကာက္နဲ႕ အကိုၾကီးလာျပီ”
“အကိုၾကီးညီမေလးေၾကာက္တယ္ ဟီးးးးးးးးး”
“ေဘာ္)))))))))))))))”
အရွိန္ရေနတဲ႕ရထားတစ္စီးရဲ႕ေနာက္ကို ထမင္းနပ္မမွန္တဲ႕ကၽြန္ေတာ႕ေျခေထာက္ေတြမွီေအာင္မလိုက္နိုင္ခဲ႕ဘူးအားတင္းျပီးဆက္လိုက္ေပမဲ႕ ရထားတစ္စင္းလံုးသာ ျမင္ကြင္းထဲကေပ်ာက္သြားခဲ႕တယ္ ညီမေလးရဲ႕ေအာ္သံေတြပဲ႕တင္ထပ္ရင္းကၽြန္ေတာ႕နားထဲမွာ က်န္ရစ္ခဲ႕ျပီး 
ညီမေလးေရ     ညီမေလး  ညီမေလး  ညီမေလးဆီကို ကိုၾကီးလာခဲ႕မယ္ ညီမေလး မေၾကာက္နဲ႕ေနာ္  ညီမေလး ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ညီမေလး ညီမေလး
ေျခေထာက္ေတြရဲ႕ဆႏၵ ရွိသေလာက္ သံလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ေျပးလိုက္လိုက္တယ္ ျပီးေတာ႕ ျပီးေတာ႕ ဆႏၵမရွိေတာ႕တဲ႕ေနရာမွာ ပစ္လွဲလိုက္တယ္ မ်က္စိလည္းဖြင္႕ခ်င္စိတ္မရွိေတာ႕ဘူး အသက္လည္းရွဴခ်င္စိတ္မရွိေတာ႕ဘူး
ညီမေလးေရ  ငါ႕ညီမေလး  ညီမေလး ဒီမွာေလး အကိုၾကီး ညီမေလးဖုိ႕ မုန္႕ေတြယူလာျပီေလ ညီမေလး ညီမေလး      ေနာက္ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ႕ အသံကိုမၾကားရေတာ႕ဘူး  ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးလည္း ေမွာင္မွဳိက္သြားတယ္
ပင္လယ္ၾကီးရဲ႕အလယ္က ရြက္မရွိေတာ႕တဲ႕ ေလွငယ္တစ္စင္းလို  ညီမေလးမရွိေတာ႕တဲ႕ ကၽြန္ေတာ႕ဘ၀လည္း ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ေတြေန၀င္သြားခဲ႕ပါျပီ
“ညီမေလး ညီမေလး”
“ေအာ္ မင္းနိုးလာျပီလား”
“ညီမေလးေရာဟင္  ကၽြန္ေတာ႕ညီမေလးေရာ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ”
“မင္းသံလမ္းေဘးမွာမူးလဲေနလို႕ငါ႕မိိန္းမကသနားလို႕ေခၚလာခဲ႕တာ
သြားသြား မင္းေရ အရင္သြားခ်ိဳးစမ္း  စုတ္ျပတ္သတ္ေနတာပဲ”
“ကၽြန္ေတာ႕ညီမေ……..”
“သြားဆိုသြားစမ္း ေရသြားခ်ိဳး”
ရုပ္ရည္ကသာသန္႕သန္႕နဲ႕ ဦးၾကီးတစ္ေယာက္ ေျပာေပါက္ကေတာ႕ မသန္႕လွပါဘူးဒါေပမဲ႕ဦးၾကီးရ႕ဲမိန္းမကိုေတာ႕ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ႕ညီမေလးကုိျပန္ရွာဖို႕ကၽြန္ေတာ႕ကုိနိုးထေစလို႕ေလ
ဒီလိုနဲ႕ ေပးတာယူေကၽြးတာစားခိုင္းတာလုပ္လုပ္ရင္းနဲ႕ ညီမေလးကိုလုိက္ရွာခဲ႕တာ ႏွစ္ႏွစ္ဆိုတဲ႕ အခ်ိန္ကာလကိုေတာင္ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ႕ျပီေလ ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ႕အိမ္ကခ်မ္းသာတယ္ ဘာေတြလုပ္လဲေတာ႕ကၽြန္ေတာ္ မသိဘူးဒါေပမဲ႕တစ္ေန႕မွာကၽြန္ေတာ္သိခြင္႕ရခဲ႕တယ္  အခန္းေတြကိုသန္႕ရွင္းေရးလုပ္ရင္းနဲ႕ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခန္းတစ္ခုကို ၀င္သြားမိတယ ္ အဲဒါကိုသူေဌးၾကီးကျမင္ေတာ႕
“ေဟ႕ေကာင္းမင္း အဲဒါဘာလုပ္တာလဲ ထြက္ခဲ႕စမ္းထြက္ခဲ႕စမ္း
မင္းဒင္နဲ႕ ဗလ အဲဒီေကာင္ကိုဆြဲေခၚသြားစမ္း”
“YES BOSS!”
“ေတာ္ေတာ္သရမ္းတဲ႕ေကာင္ပဲ”
ေျပာေပါက္ဆိုးေပမဲ႕ရက္စက္မွဳေတြမရွိဘူးလို႕ ထင္ခဲ႕မိတာ သူတို႕ရဲ႕လွ်ိဳ႕၀ွက္ပစၥည္းေတြကိုၾကည္႕လို႕တဲ႕ကၽြန္ေတာ႕ကိုနုတ္ပိတ္တဲ႕အေနနဲ႕ လွ်ာျဖတ္ျပီး အိမ္ေပၚကႏွင္ခ်လိုက္ၾကတယ္သူတို႕ရဲ႕လွ်ိဳ႕၀ွက္ပစၥည္းဆိုတဲ႕ အျဖဴမွဳ႕ံေတြဟာ ဘိန္းျဖဴေတြဆိုတာကိုသူတို႕ေျပာမွ သိခဲ႕တာပါခုေတာ႕ေလွ်ာက္ေနၾကလမး္မၾကီးထက္မွာပဲေျခဦးျပန္လွည္႕ခဲ႕ရတယ္  ဒီအခ်ိန္မွာေတာ႕ ကၽြန္ေတာ႕လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ရင္း အားေပးတဲ႕ ညီမေလးေတာ႕ မပါေတာ႕ဘူး  ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း  ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း  ပါ
ညီမေလးေရ….မင္းဘယ္ဆီမ်ား ေရာက္ေနျပီလည္း ခုလိုႏွင္းေတြၾကားမွာ ညီမေလးတစ္ေယာက္တည္း ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ခ်မ္းေနေရာ႕ေပါ႔      အကိုၾကီးညီမေလးနဲ႕ေတြ႕ရင္စကားေတြအမ်ားၾကီးေျပာမယ္စိတ္ကူးထားတယ္ ဒါေပမဲ႕ညီမေလးရယ္ အကိုမေျပာနုိင္ေတာ႕ဘူး  ဟီးး  ဘာျဖစ္လဲ ငါ႕ညီမေလးကစာသိပ္ေတာ္တာ အကိုညီမေလးကိုေျပာခ်င္တာေတြကိုစာနဲ႕ေရးျပမွာေပါ႔ကြ ဟဟ
ျပန္ေတြ႕ရမယ္ဆိုတဲ႕ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ႕ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြဘယ္ေလာက္ခရီးေပါက္ေနျပီလည္းဆိုတာေတာင္သတိမထားမိခဲ႕ဘူး
ဆက္ေလွ်ာက္ရင္းနဲ႕ႏွင္းက်တဲ႕တစ္မနက္ခင္း ေစ်းတစ္ခုရဲ႕ေဘးကလမ္းမေပၚမွာ ေကာင္မေလးေလးတစ္ေယာက္ ညီမေလးရွာပံုေတာ္ ဖြင္႕ေနတဲ႕ ကၽြန္ေတာ႕ အဖို႕ေတာ႕ ေတြ႕သမွ်ကိုကၽြန္ေတာ႕ညီမေလးလို႕ပဲ ထင္ေနတာ  ျမဴႏွင္းေတြၾကားမွာဆိုေတာ႕သိပ္မသဲကြဲဘူး ေရွ႕နည္းနည္းတိုးၾကည္႕တယ္  ဟုတ္တယ္တူသလိုလိုပဲ  နည္းနည္းတိုးရင္းတိုးရင္းနဲ႕  ဟုတ္တယ္ ညီမေလးမွ ကၽြန္ေတာ႕ညီမေလး ၾကည္႕စမ္းငါ႕ညီမဘယ္လိုေတြမ်ားစားေသာက္ေနရလို႕လဲ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ေလးနဲ႕ဆံပင္ေတြ ပိုသီဖတ္သီနဲ႕ ဘြားေတာ္ ပံုေပါက္ေနျပီ  ျပဳန္းတိုင္းၾကီးျပန္ေတြ႕တာဆိုေတာ႕၀မ္းသာမိတယ္ ျပီးေတာ႕ညီမေလးပံုစံကိုၾကည္႕ျပီး ၀မ္းနည္းမိတယ္ မ်က္ရည္ေတြ မဆယ္နိုင္ခဲ႕ဘူး    ျပီးေတာ႕မွသတိ၀င္လာျပီး ညီမေလးဆီေျပးဖက္လုိ္က္တယ္
“ဟီ …ဟ…ေဟးး”
စိတ္ထဲကသာ ညီမေလးလို႕ ေအာ္လိုက္ေပမဲ႕လွ်ာျဖတ္ခံထားရတဲ႕ကၽြန္ေတာ႕ပါးစပ္က တစ္မ်ိဳးထြက္သြားခဲ႕တယ္
“ဘယ္သူလဲငါ႕လက္ကိုလြတ္ေနာ္ လြတ္  လြတ္
ငါ႕လက္ကိုလြတ္ ဒီမွာေတြ႕လား ကတ္ေၾကးရွိတယ္ေနာ္ ထိုးလိုက္မွာေနာ္ လြတ္”
(ညီမေလး အကိုၾကီးေလ မင္းရဲ႕ အကိုၾကီးေလ)  အက်ယ္ၾကီးေအာက္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္
ၾကည္႕စမ္းညီမေလးေတာင္  ငါ႕ကို မမွတ္မိေတာ႕ဘူး မေတြ႕တာျဖင္႕ ဘာမွ မၾကာေသးဘူးစိတ္ခ်ညီမေလး   အကိုပါးစပ္ကမေျပာနိုင္ေပမဲ႕  ညီမေလးကိုစာနဲ႕ေရးျပမယ္   ေဘာပင္ေလးနဲ႕ စာရြက္ေလးထုတ္ျပီး
“ညီမေလး    အကိုၾကီးေလ မမွတ္မိဘူးလား”
ဆိုျပီးစာရြက္ေလးျပလိုက္တယ္   အဲဒီ အခါက်မွ ညီမေလးရဲ႕ မ်က္စိေတြကိုေသခ်ာၾကည္႕မိတာ  ဟုတ္တယ္ ညီမေလးမွာမ်က္စိေတြ မရွိေတာ႕ဘူး  ဘုရားးဘုရား   ဘယ္လိုျဖစ္ရတာ လဲ မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး   ညီမေလး ညၤီမေလးကို အကို ဘယ္လိုေျပာရမလဲ     ………..
“သြားေနာ္ ငါ႕နားမလာနဲ႕   သြားသြား”  
ပါးစပ္ကေအာ္ေျပာခ်င္ေပမဲ႕ မရပါဘူး စာေရးျပေတာ႕လည္းညီမေလးက ဖတ္လို႕မရဘူး
ညီမေလးကိုေျပးဖက္ျပီးငိုမိတယ္ 
“လြတ္လို႕ေျပာေနတယ္ေနာ္   လြတ္ “
“စြပ္   …….အားးးးးးးးး   အားးးးးးးးးးးးးးး”
ညီမေလး    မဟုတ္ဘူး အကိုၾကီးေလ  ဘာလို႕အဲလိုလုပ္လိုက္ရတာလဲ   (ကယ္ၾကပါဦးကၽြန္ေတာ႕ညီမေလး သူ႕ကိုသူကတ္ေၾကးနဲ႕ထိုးလိုက္လို႕)
ေဘးနားကလူေတြကို အကူအညီေတာင္းတယ္  ကၽြန္ေတာ႕ကို မသင္ကာတဲ႕ အၾကည္႕ေတြနဲ႕ပဲၾကည္႕သြားၾကတယ္   ညီမေလး  အကိုဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ    “ညီမေလး မေသရဘူး  ညီမေလး မေသရဘူး   ဘာလို႕ေသရမွာလဲ ငါ႕ညီမကငယ္ငယ္ေလးပဲရွိေသးတာ   မေသရဘူး  မေသရဘူး”
ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ကၽြန္ေတာ႕ညီမေလးလညး္ကၽြန္ေတာ႕ကို နုတ္ဆက္သြားခဲ႕ပါျပီ ညီမေလးရဲ႕လက္ထဲမွာ ကတ္ေၾကးနဲ႕ တူတူစာရြက္ေလးတစ္ရြက္ စာေၾကာင္းေတြကလဲ အေပၚတက္လိုက္ေအာက္က်လိုက္နဲ႕ မနဲၾကိဳးစားျပီးေရးထားရတာထင္တယ္
“အစ္ကိုၾကီး အကိုၾကီး  ထမင္းသြားရွာတာၾကာလိုက္တာ  ညီမေလးဗိုက္ဆာတာနဲ႕ ရထားေပၚတက္ျပီး ထမင္းေတာင္းတယ္ ညီမေလးကိုဘယ္သူကမွမေပးၾကပါဘူး ျပီးေတာ႕ ရထားၾကီးကထြက္သြားတယ္  ညီမေလး အရမ္းေၾကာက္တာပဲ အကိုၾကီးကဘာလို႕ ညီမေလးဆီမွီေအာင္မလိုက္လာတာလဲ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ေရာက္ေတာ႕လူၾကီးတစ္ေယာက္က ထမင္းေကၽြးမယ္ဆိုျပီေခၚသြားတယ္ အိမ္ေရာက္ေတာ႕ ညီမေလးကို ထမင္းေကၽြးတယ္ ျပီးေတာ႕သူနဲ႕ အတူအိပ္ရမယ္တဲ႕ ညီမေလးက မအိပ္ဘူးေျပာေတာ႕  မရဘူးတဲ႕ မတရားက်င္႕ၾကံၾကတယ္ ညီမေလးက အကိုၾကီးနဲ႕ေတြ႕ရင္တိုင္ေျပာမယ္လို႕ေျပာေတာ႕ နင္႕ အကိုၾကီးကို မေတြ႕ေအာင္ဆိုျပီး ညီမေလးရဲ႕မ်က္လံုးေတြကိုေဖာက္ပစ္လိုက္ၾကတယ္ ဒါေပမဲ႕ အကိုၾကီးညီမေလးကိုလာေခၚမယ္မလားအကိုၾကီးညီမေလးကိုေတြ႕ရင္လွမ္းေေအာ္မွာပါ အဲဒီေတာ႕မွ ဒီစာေလးကိုျပမယ္ေလ ညီမေလးမ်က္စိမျမင္ရလည္းကိစၥမရွိပါဘူး ညီမေလးကိုကိုၾကီး ျမင္ရသမွ်ေတြျပန္ေျပျပေပါ႔  အဲလိုဆိုရင္ညီမေလးလည္းျမင္ရျပီေပါ႔   ကိုၾကီးညီမေလးကို ျမန္ျမန္လာေခၚေတာ႕ေနာ္”
“မဟုတ္ဘူး  ညီမေလး မေသရဘူး မေသရဘူး”
“ညီမေလးရယ္ ဘယ္ဘ၀က၀တ္ေၾကြးေတြကကိုကိုနဲ႕ ညီမေလးကို ႏိွပ္စက္ၾကတာလည္းရက္စက္လိုက္ၾကတာ ဒါေၾကာင္႕ငါ႕ညီမေလးကလူေတြကိုေၾကာက္ျပီးကတ္ေၾကးၾကီး အျမဲကိုင္ထားတာကိုညီမေလး…..ညီမေလး)))))))))))”
ေၾသာ္……… ႏွင္းေတြေတာင္က်လာပါျပီေရာ…ညီမေလးေရ .ခြဲခြာရျခင္းဆိုတာက်န္ရစ္သူေရာခ်န္ရစ္သူကိုပါပူေလာင္ေစပါတယ္ကြယ္ မင္းရဲ႕ရယ္သံ သဲ႕သဲ႕ ေလးေတြကိုတစ္ခါတစ္ခါ ေလ အေ၀ွ႕မွာ ၾကားမိေနတုန္းပဲတကယ္ေတာ႕အတိတ္ဆိုတာကလည္းေမ႕နိုင္သူေတြအဖို႕ေတာ႕အေ၀းမွာက်န္ရစ္ေပမဲ႕မေမ႕နုိင္သူေတြအဖို႕ေတာ႕မေန႕ကလုိပါပဲ…………
အကိုၾကီးလည္းညီမေလးဆီလာခဲ႕ေတာ႕မယ္ ေနာ္ ေျမနိမ္႕ရာလွံစိုက္ခ်င္ၾကတဲ႕လူသားေတြနဲ႕ ကံဆိုးမသြားရာ မိုးလိုက္လို႕ရြာတဲ႕ေလာကၾကီးကိုလည္း အကိုတကယ္ပဲစိတ္ကုန္မိတယ္ကြယ္