သူတို႕မမွားၾကပါဘူး

စိတ္တိုျခင္းစိတ္ဆတ္ျခင္းသည္ ေနာင္တတရားမ်ားကိုသာဖန္ဆင္းေပးျပီး၀မ္းနည္းမွဳမ်ားကိုသာလက္ေဆာင္ေပးတတ္သည္
ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကကၽြန္ေတာ႕ေမေမကိုေမးဖူးတယ္ ကၽြန္ေတာ္ၾကီးလာရင္ဘာျဖစ္မလဲလို႕ေမးတာ ေမေမကဘာမွျပန္မေျဖဘူး ျပံဳဲးရံုပဲျပံဳးေနတယ္ အိပ္မက္ေတြဆိုတာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ေကာင္းမြန္တဲ႔အနာဂတ္ေတြကိုညြန္းဆိုတယ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕အိပ္မက္မက္ဖူးတယ္ ဆရာဆိုတာေတြ႔သမွ်လူကိုခိုင္းခ်င္ျပီး အမိန္႔ေပးတတ္တဲ႔ဆရာကိုေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး ကၽြန္ေတာ႕လို႔ ကေလးေလးေတြကို အနာဂတ္အေၾကာင္းေတြေျပာျပရင္ မသိတာေတြမတတ္တာေတြကိုလမ္းညႊန္ျပခ်င္တာ ကၽြန္ေတာ႕ေမေမကေျပာတယ္ နင္႕ကိုသင္ျပတဲ႔ဆရာေတြဆရာမေတြကိုၾကည္႕တဲ႔ နင္တို႕ဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုး ဘယ္ေလာက္ဆူဆူ သူတို႕စိတ္မတိုၾကဘူးတဲ႔သီးခံၾကရတယ္တဲ႔ ဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႕ဆုိတာစိတ္ရွည္သီးခံတတ္ဖို႕လိုတယ္တဲ႔နင္႕လိုစိတ္နဲ႔ဆိုရင္ေတာ႕ မျဖစ္နိုင္ဘူးတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ကိုစိတ္ပ်က္သြားတယ္ဗ်ာ တကယ္ေတာ႕လည္းဟုတ္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ႕ကိုလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက စိတ္တိုတတ္တယ္လို႕ေျပာၾကတယ္ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာင္ အေတာ္အသင္႕ကၽြန္ေတာ႕ကို မစၾကဘူးဗ် ကၽြန္ေတာ္ကစိတ္တိုလို႕တဲ႕ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕အဲလိုမထင္ပါဘူး ကၽြန္ေတာ္ကသာ နားလည္တတ္ဆံုး ကိုယ္ခ်င္းစာနာတတ္ဆံုးလို႕ပဲထင္ေနတာ သီးခံထားတဲ႔ အတိုင္းအတာလြန္ရင္ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ကမခံဘူးဗ်ဘာမွလုပ္ခြင္႕မရရင္ ကိုယ္ အၾကဳိက္ဆံုးပစၥည္းတစ္ခုခုကိုရုိက္ခ်ိဳးလိုက္ရမွေက်နပ္တာျပိးေတာ႕ကၽြန္ေတာ႕ကိုနာက်င္ေအာင္လုပ္တဲ႔သူကိုလဲမွတ္ထားတတ္ေသးတာ ထားပါေတာ႕ဒီေလာက္ဆိုကၽြန္ေတာ္စိတ္တိုတတ္တာေပၚေနျပိေလ စိတ္တိုတတ္တဲ႔ကၽြန္ေတာ႕ကို ေနာင္တေတြ ၀မ္းနည္းမွဳေတြစာနာမွဳေတြေပးတာေတာ႕ လူတစ္ေယာက္မဟုတ္ခဲ႔ဘူးဗ် ကၽြန္ေတာ္ကဇနပုပ္သား ေတာသား အေဖတို႕ အေမတို႕ကေတာင္သူလုပ္တယ္ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကတည္းကေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆိုႏြားေက်ာင္းရတယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရြာကေႏြရာသီေရာက္ရင္ေရရွားတယ္ဗ် ႏြားသြားေက်ာင္းရျပီဆိုရင္ေရရွိတဲ႔စားက်က္ေတြကိုသြားေက်ာင္းရတယ္ ကၽြန္ေတာ္သြားေက်ာင္းတဲ႕စားက်က္ကရြာနဲ႔ေတာ္ေတာ္အလွမ္းေ၀းတယ္ဗ်ာ ဘာတတ္နိုင္မလဲေလ ေရမွမရွိတာကို ရွိတဲ႔ဆီသြားရတာေပါ႔ မနက္ခင္းကထြက္သြားရင္ 10 နာရီေလာက္ဆိုစားက်က္ကိုေရာက္တယ္ ေနကပူပူ ဖုန္ေတြကတလိမ္႕လိမ္႕နဲ႔ဗ်ာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ပင္ပန္းလဲဆိုတာခင္ဗ်ားတို႕သာစဥ္းစားၾကည္႕ပါေတာ႕ ဟိုေရာက္ေတာ႕ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ကိုေခၽြးပ်ံေနျပိ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးထူထူၾကီးလိမ္းခဲ႕လို႕ ညိဳတဲ႔အသားေလးနက္မသြားတာ ပင္ပန္းတာနဲ႔ကၽြန္ေတာ္လဲ စားက်က္ေရာက္ေတာ႕လယ္ေစာင္႕တဲ႔ေလးေပၚသြားနားလိုက္တယ္ လယ္ေစာင္႕တဲ႔ကလည္းအစုတ္ပါဗ်ာ ၾကမ္းဆိုလို႕ေလးငါေျခာက္ေခ်ာင္းပဲရွိတာ လူတစ္ကိုယ္လံုးေတာင္ကၽြံသြားနုိင္တယ္တဲေပၚေရာက္ေတာ႕ေဆာင္းလာတဲ႔ခေမာက္ကိုခၽြတ္ျပိ္း ယပ္ခပ္ေနလိုက္တယ္ ျပီးေတာ႕ေအးေဆးျပီေပါ႕ ယူလာတဲ႔ဗလာစာအုပ္နဲ႔ေဘာပင္ေလးကိုထုတ္ျပီးဟိုေရးဒီေရးလုပ္လိုက္တယ္ ေျပာရဦးမယ္ ကၽြန္ေတာ္ကေနတာကသာေတာ္ၾကိဳေတာၾကားမွာဗ် ကဗ်ာဆရာၾကီးတဂိုးတို႕လို႕ နာမည္ေက်ာ္ကဗ်ာဆရာၾကီးလည္းျဖစ္ခ်င္ေသးတာ ဟယ္ရီေပၚတာလိုဇာတ္လမ္းေကာင္း၀တၳဳေကာင္းေလးေတြလည္းေရးခ်င္ေသးတာ စိတ္ကူးယဥ္တာပဲဗ်ာလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပါ႔ မဟုတ္ဘူးလား ဟိုေရးဒီေရးနဲ႔ "ေဟး ႏြားေက်ာင္းတဲ႔လူေသေနျပီလားေဟ႕ ဒီမွာႏြားေတြကအခင္း၀င္စားေနျပီၤ ဘယ္သြားေသေနတာလဲ" ကဲခင္ဗ်ားတို႕ၾကားတဲ႔ အတိုင္းပဲဗ်ာ နား၀င္ခါးလိုက္ပံုမ်ားကေတာ႕ အဲဒီလိုျဖစ္တာ ငယ္ထိပ္ကိုမိုးၾကိဳးပစ္တာဗ် ကၽြန္ေတာ္လည္းစာအုပ္ကိုလြယ္အိပ္ထဲထိုးသြပ္ရင္းနဲ႔တဲေပၚကခုန္ခ်ျပီးေျပးရတာေပါ႔ ဖိနပ္ေတာင္စီးခ်ိန္မရလို႕လက္ကကိုင္ျပီးေျပးရတာ ဟုတ္တယ္ဗ် သူမ်ားအခင္းထဲ႔ကၽြဲ ႏြား၀င္းစားတယ္ဆိုတာ နဲတဲ႔ျပႆနာမဟုတ္ဘူး အခင္းရွင္မေက်နပ္ရင္သူၾကီးတိုင္ျပီး အေလ်ာ္ေတြဘာေတြေတာင္းေသးတာ အဲလိုသာေလ်ာ္ရလို႕ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္႔အေဖက ကၽြန္ေတာ္႕ကိုဒါးနဲ႔ခုတ္ခ်မွာဗ် ကၽြန္ေတာ္လည္းကၽြတ္ေနတဲ႔ပုဆိုးကိုစလြယ္သိုင္း ပါးစပ္ကလည္းေဒါသတၾကီးနဲ႔ဆဲသြားလိုက္ေသးတယ္ ႏြားေက်ာင္းသားဆိုေတာ႕ခပ္ရိုင္းရုိင္းပဲဗ်ိဳ႔ ဟိုေရာက္ေတာ႕ အခင္းရွင္ကကၽြန္ေတာ႕ႏြားအုပ္ကိုေမာင္းထုတ္ေနတယ္ ကၽြန္ေတာ္လည္းမ်က္ႏွာကိုပ်ားရည္ထက္ခ်ိဳေအာင္ထားျပီးေတာင္းပန္ရတာေပါ႔ ေတာ္ေသးတယ္ စျပီးစားကာစမို႔ သူၾကီးေတာ႕မတိုင္ဘူး ကၽြန္ေတာ္ပဲအီဆိမ္႕ေနေအာင္ဆဲခံလိုက္ရတယ္ ဆဲတဲ႔စကားလံုးေတြကိုေတာ႕မေျပာေတာ႕ပါဘူးဗ်ာ စိတ္နာလြန္းလို႔ပါ ကဲစဥ္းစားၾကည္႕ဗ်ာဒီေလာက္ေတာင္က်ယ္၀န္းတဲ႔ စားက်က္ထဲမစားပဲနဲ႔ဘာလို႕မ်ားသူမ်ားစိုက္ထားတဲ႔စိုက္ခင္းကိုသြားစားရမလဲ စားပါေလ႔ဗ်ာ ဒီေလာက္ေပါတဲ႔ျမက္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္လဲစိတ္တိုတာေပါ႔ စိတ္တိုတာမွကိုရွဴးေနတာပဲ ေလးခြနဲ႕ေလာက္စလံုးေတြကိုထုတ္ တေန႕လယ္လံုးလိုက္ျပီးေတာ႕ပစ္ေနလိုက္တယ္ ကၽြန္ေတာ႕လက္ကလည္းေျဖာင္႕တယ္ဗ် ဒီေလာက္ထူတဲ႔ႏြားသားေရေတြေတာင္ ဖုလံုးေတြထသြားတယ္ ႏွိပ္စက္လို႕အားရျပီဆိုေတာ႕မွ တဲေပၚကိုျပန္တက္ခဲ႔တယ္ ေရးလက္စကဗ်ာေလးဆက္ေရးမယ္ေပါ႔ စိတ္မခ်တာနဲ႔ေနာက္ျပန္လွည္႕ၾကည္႕လို္က္တယ္ ထင္တဲ႔အတိုင္းပဲဗ်ာ ႏြားတစ္ေကာင္ကေစာနကအခင္းဘက္ကိုဦးတည္ျပီးသြားေနျပန္ေရာ႔ကၽြန္ေတာ္လည္းေတာ္ေတာ္စိတ္တိုသြားတယ္ ေအာ္ေျပာရဦၤးမယ္အဲနြားက ကၽြန္ေတာ္တို႕ျခံမွာကန္အဆိုးဆံုးႏြားဗ် သူေမြးျပီၤးလို႕မၾကာေသးဘူး ႏြားမၾကီးကေသသြားတယ္ နို႔မစို႔ရပဲနဲ႔ ထမင္းေရေသာက္ျပီးအသက္ရွင္ခဲ႔တာ သူ႔နာမည္ကေတာ႕ႏြားနီလို႕ေပးထားတယ္ အေမႊးကအနွီရယ္အျပာရယ္ေရာေနတာ သူ႕ရဲ႕ခ်ိဳကလွုပ္စိလွုပ္စိနဲ႔ဗ် တစ္ဘက္ကမိုးေပၚေထာင္ျပီးတစ္ဘက္ကေအာက္စိုက္ေနတာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အဲဒီနြားကိုစိတ္တိုတာေပါ႔ဗ်ာမၾကာေသးခင္ကမွေနပူၾကီးထဲေျပးလႊားလာခဲ႔တာ ခုျပန္ျပီးေျပးရျပန္ျပီေလာက္စလံုးေတြလည္းမရွိေတာ႕ဘူး အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္းတုန္းေကာင္းေကာင္းတစ္ေခ်ာင္းကိုေကာက္ျပီးသြားရိုက္မယ္ေပါ႔ သူကအနားကပ္မခံဘူးဗ် ကၽြန္ေတာ္အနားကပ္သြားတို္င္းကဆုန္ထိုးျပီးေျပးတာကၽြန္ေတာ္လည္းအသားကုန္ေအာ္ဆဲျပီးလိုက္ေမာင္းရတာေပါ႔ ဟိုအခင္းနားကေရာက္ေတာ႕မွာ ဒီတစ္ခါသာအဲဒီအခင္းထဲျပန္၀င္ရင္ကၽြန္ေတာ္ေတာ႕သူၾကီးနဲ႔ထိပ္တိုက္ေတြ႕မွာဗ် လိုက္မမွီေတာ႕ကၽြန္ေတာ္လည္းတုတ္နဲ႔ပစ္ေပါက္ျပီးေမာင္းလိုက္တယ္ ေတာ္ေသးတယ္ အခင္းထဲေတာ႕မ၀င္ေတာ႕ဘူး ဒါေပမဲ႔မရပ္ဘူးခင္ဗ် ဆက္ျပီးေျပးေနတုန္းကၽြန္ေတာ္လည္းဆက္လိုက္ရမလို ေနာက္ျပန္လွည္႕သြားရမလိုနဲ႔ ဆက္လိုက္သြားရင္လည္းက်န္တဲ႔ႏြားေတြကသာ ေနာက္တစ္ေခါက္အခင္းျပန္စားရင္ဒြတ္ခဗ် ဆက္မလိုက္ရင္လည္းဒီႏြားက တျခားအခင္းေတြ၀င္စားဦးမယ္ ကၽြန္ေတာ္လည္းမထူးဘူးဆိုျပီး အဲဒီႏြားေနာက္ပဲဆက္လိုက္လိုက္တယ္ ေျပးရင္းလိုက္ရင္းနဲ႔ ႏွစ္မိုင္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေတာင္ေရာက္သြားတယ္ဗ်မွီၤေတာ႕မမွီပါဘူး သူကေလးေခ်ာင္းနဲ႔ေျပးတာကၽြန္ေတာ္ကႏွစ္ေခ်ာင္းထဲဘယ္တူမလဲဗ်ာ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္တယ္ ဒင္းဘယ္ေျပးမလဲေပါ႔ ေရွ႔မွာကကမ္းပါျမင္႕ျမင္႕ၾကီးနဲ႔ေခ်ာင္းၾကီးရွိတယ္ဗ် ကမ္းပါးနားေရာက္ေတာ႕ ႏြားကရပ္သြားတယ္ ဘာလို႕ရပ္သြားလဲေတာ႕မသိဘူးဗ်ဒီေလာက္ေတာင္ကျမင္းေက်ာထျပီးေျပးခ်င္ရင္ေနာက္ကိုျပန္လွည္းျပီးေျပးပါေတာ႕လား ခုေတာ႕အဖမ္းခံတယ္ဗ် ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္တိုတိုနဲ႔ႏွဖားၾကိဳးကိုေဆာင္႕ျပီးဆြဲလိုက္တယ္ ေသြးေတြေတာင္ထြက္သြားမလားပဲတစ္လမ္းလံုးရိုက္ႏွက္ျပီးေမာင္းလာခဲ႔တယ္မလိုက္ခ်င္ဘူးဗ် ေနာက္ဆုတ္ကန္ဆုန္ကန္နဲ႔ဆြဲရခက္လိုက္တာဗ်ာ တဲကိုေ၇ာက္ေတာ႕ အျပစ္ေပးတဲ႔အေနနဲ႔တိုင္းနဲ႔ႏွဖားၾကိဳးကိုတြဲျပီးခ်ည္ထားလိုက္တယ္ သူရုန္းလို႕မရဘူးဗ်ရုန္းရင္အရမ္းနာျပီးေသြးေတြထြက္လာလိမ္႕မယ္ ပထမေတာ႕ အစာမစားခိုင္းပဲခ်ည္ထားမလို႕ပါပဲ ဒါေပမဲ႔မရဘူးဗ်ာလူကိုစိတ္တိုေအာင္လာလုပ္ေနတယ္ အေသရုန္းျပီးျပန္ေျပးခ်င္ေနတာ ကၽြန္ေတာ္လဲဒီေလာက္ေတာင္ျဖစ္ေနရမလားဆိုျပီၤးေတာ႕တုန္းငါးေခ်ာင္းရွာလိုက္တယ္ တစ္ေခ်ာင္းျပီးတစ္ေခ်ာင္းက်ိဳးေအာင္ရိုက္လိုက္တယ္ ေက်ာျပင္မွာလဲ အစင္းေတြခ်ည္းျဖစ္ေနျပိဗ် အဲဒါနဲ႔ကၽြန္ေတာ္လည္းတစ္ေနရာကိုေျပာင္းရုိက္မယ္စိတ္ကူးလို္ကတယ္ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကူးမိတာကသူ႔ခ်ိဳဗ် သူကခ်ိဳထိရင္လိုက္ေ၀ွ႔တယ္ အထိမခံဘူး အဲဒါနဲ႔ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႔ခ်ိဳကိုပဲလိုက္ျပီးရိုက္တယ္ အဲဒီႏြားေတာ္ေတာ္အခံရခက္ေနတာေပါ႔ဗ်ာရုန္းလို႕လဲမရဆိုေတာ႕တိုင္ကိုပဲပတ္ေျပးေနရတယ္ ကၽြန္ေတာ္ကလည္းဘယ္ရမလဲေနာက္ကလိုက္ရိုက္လိုက္ ေရွ႕ကိုဆီးၾကိဳရိုက္လို္က္နဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ႏြားရဲ႔ခ်ိဳ အေပၚကအခြံမာကၽြတ္သြားတယ္ဗ် ေသြးေတြလည္းရဲလို႕က်လာတယ္ကၽြန္ေတာ္လည္းသနားစိတ္ေလးနဲနဲေတာ႕၀င္လာတယ္အဲဒါနဲ႔လြတ္ေပးလို္ကတယ္ ေမာင္မင္းၾကီးသားကဘာေတြမ်ားၾကံစည္ေနလည္းမသိဘူးဗ်ဒီေလာက္ရိုက္နက္ထားတာေတာင္ အဲဒီဘက္ကိုျပန္ေျပးေသးတာကၽြန္ေတာ္လည္းစဥ္းစားမရျဖစ္သြားတာေပါ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ထက္ပိုျပီးေခါင္းမာသူေပၚလာလို႕လဲနဲနဲေတာ႕ရွိန္သြားတယ္ ဘာလို႔မ်ားအဲဒီဘက္ကိုေျပးခ်င္ရတာလဲဆိုျပီးေတာ႕ လြတ္ေပးျပီးတိတ္တိတ္ေလးေနာက္ကလိုက္ၾကည္႕လိုက္တယ္အဲဒီဘက္ကိုပဲေျပးတာဗ် ဘယ္မွမ၀င္ဘူးေျဖာင္႔လို႕ျဖဴးလို႔ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္ရတဲ႔ျမင္ကြင္း အဲဒီျမင္ကြင္းေၾကာင္႕ကၽြန္ေတာ္ေတြေတြၾကီၤးပဲရပ္ၾကည္႕ေနမိတယ္ ၀မ္းနည္းစိတ္ေတြေပၚလာရင္းနဲ႔ဘယ္လိုမွထိ္န္းမနိုင္ေတာ႕ဘူးဗ်ာငိုခ်င္လြန္းလို႕ ကၽြန္ေတာ္လည္းကၽြန္ေတာ္႕ႏြားေလးဆီကိုေျပးဖက္ရင္ငိုမိလိုက္ေသးတယ္ ကၽြန္ေတာ႕ႏြားကဒီေလာက္ၾကိမ္ဒဏ္ေတြကိုအံတုရင္းေျပးေနတာက တျခားမဟုတ္ဘူးဗ်ေရဆာလို႕ေျပးလာတာမနက္ကတည္းကမေသာက္ရေသးတာနဲ႔ေန႕လယ္ေနပူပူထဲကၽြန္ေတာ္ႏွိပ္စက္လို႕ေျပးလြားရတာနဲ႔ေရဆာေနတာဗ်ဒါေၾကာင္႕မို႕ဒီေခ်ာင္းဘက္ကိုေျပးလာတာ ကၽြန္ေတာ႕ႏြားဘာေၾကာင္႕ေျပးေနသလဲဆိုတာခင္ဗ်ားတို႕ေတာ႕စဥ္းစားမိခ်င္စဥ္းစားမိမယ္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ငမိုက္သားကေတာ႕စိတ္တိုရတာေတြစိတ္ဆတ္ရတာေတြနဲ႔ အဲဒီအခ်က္ကိုမစဥ္းစားမိဘူးဗ် ၀မ္းနည္းသလားေတာ႕မေျပာနဲ႔ဗ်ာခုေရးရင္းနဲ႔ေတာင္ငိုခ်င္ေနတုန္းပဲ ခင္ဗ်ားတို႕လည္းဆင္ျခင္ၾကေပါ႔ဗ်ာကၽြန္ေတာ႕လိုမျဖစ္ရေအာင္ေျပာတာပါဘာမွမသိတဲ႔တိရစာၧန္ေတြ ကေလးေတြရဲ႕အမွားကိုေသေသခ်ာခ်ာအေျဖမရွာပဲစိတ္လိုက္မာန္ပါအျပစ္မေပးၾကဖို႕ေျပာခ်င္တာပါဗ်ာသူတို႕ရဲ႔ခံစားခ်က္ေတြလိုအပ္ခ်က္ေတြကိုဖြင္႕ေျပာခြင္႕မရတဲ႔အခါသူတို႕လုပ္ခ်င္တာကိုလုပ္တတ္ၾကတယ္ဗ်ၾကိမ္ဒဏ္ေတြ အျပစ္ဒဏ္ေတြ အတားအဆီးေတြ ဒါေတြကိုသူတို႕မျမင္ေတာ႕ဘူးဗ် အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ခင္ဗ်ားတို႕ကလည္းစိတ္တိုေနရတာနဲ႔ခင္ဗ်ားတို႕ကိုသူတို႕ကေျဖရွင္းခ်က္ေပးခ်ိန္ရမွာမဟုတ္ဘူးခင္ဗ်ားတို႕ကလည္းစိတ္တိုလုိ႔ေျဖရွင္းခ်က္ေပးရင္ေတာင္လက္ခံၾကမွာမဟုတ္ဘူး ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာေတာ႕ဒါပါပဲဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႔ေတာၾကိဳေတာၾကားကႏြားေက်ာင္းတဲ႔ဇာတ္လမ္းဆိုေတာ႕ခင္ဗ်ားတို႕ကစိတ္၀င္စားမွမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ဒါေပမဲ႔ကၽြန္ေတာ႕ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္ဗ် စိတ္တိုျခင္းစိတ္ဆတ္ျခင္းေတြက ေနာင္တတရားမ်ားကိုသာဖန္ဆင္းေပးျပီး၀မ္းနည္းမွဳမ်ားကိုသာလက္ေဆာင္ေပးတတ္တယ္ဗ်